This Crazy Little Thing Called Love
Written by: Genevieve // PekengKyoot
Ang storyang ito ay ang kwento ni Bryle at Cozy kung paano naging SILA. Sa mga hindi po nakakaalam, sila po yung nasa She’s My Karma, hindi nga lang sila yung pinaka-main characters.
“Friendship, pupunta dito si Bryle!” pasigaw na sabi ni Deny.
Wala pa kasi yung teacher namin kaya andito kami sa tapat ng pinto ng classroom nakatambay.
At ito namang si Deny, talagang binuksan pa ng bonggang-bongga yung pinto. Iwe-welcome daw nya ang pagdating ni Bryle. HALERR ?? Sayang kaya yung aircon! Atsaka, as if naman na first time pupunta dito nung Bryle na yun, eh halos araw-araw nga pumupunta dito sa classroom namin yun eh.
Anyway, I’m Cozy Smith. 14 years of age and sophomore highschool. Kasalukuyan kong tinatali ang buhok ko ng walang suklay-suklay. Ginulo-gulo ko pa yung buhok ko. So , maraming strands ng buhok ko ang nakalaylay na ngayon.
“Bakit mo naman ginanyan yung buhok mo, huh, friendship?” tanong naman ni Aly.
Si Deny at si Aly nga pala ang aking long-time-friendship. Haha.
“Ano pa ba? I made my hair messy lang naman.”
“What for?” –Deny
“Para ma-turn off sa’kin yang Bryle na yan.”
Binatukan naman ako nung dalawa. HangSaket ah!
“Alam mo, Friendship…. ANG BUANG MO! Ang swerte mo nga at sa’yo nagka-gusto ang campus hearthrob natin eh.”-Aly
“Yah. Yah. Eh sa ayoko pa magka-boyfriend eh! I’m too young for that kind of thing.”
“Eh pwede mo naman syang kaibiganin or what. Wag mo lang syang pinagtatabuyan. Kawawa naman yung tao.”-Aly
Sasagot na sana ako kaso nagsalita si Deny ng, “Here comes Bryle.”
Napa-irap nalang ako.
Lahat ng classmates kong babae including gays, halos maglaway na at himatayin na sa kilig dahil nakikita na naman nila si Bryle.
Fine! I admit it. Cool sya. As in SUPER COOL.
“Uhh….C-Cozy, for you.” He said handing me a bear.
I stared at it. Color pink na bear sya, tapos may hawak ito na red rose.
Tinulak naman ni Deny yung balikat and gave me a ‘take-it’ look.
So, I grabbed the bear. I glanced at Bryle who has a wide smile on his red lips, then looked at the bear again.
“Ayoko. It’s not color blue at all.” I said then gave the bear back to him. Naglakad ako palabas ng classroom and passed him.
“Ahm.. sorry. Kami na humihingi ng sorry dahil sa inasta ng Friendship namin. Ganyan talaga yan eh. Di tumatanggap ng gifts kapag hindi color blue.” Narinig ko pang sabi ni Aly.
Di ko na narinig kung ano man yung isasagot ni Bryle at wala akong pake dun.
Alam nyo, nakukulitan na talaga ako sa lalaking yun eh. Kahit anong pagtatabuyan ang gawin ko sakanya, parang wala lang sakanya. Di ba nya alam na lalo lang syang masasaktan sa ginagawa nya?
*****
“Grabe ka talaga, Friendship! Kawawa naman si Bryle. Lagi mo nalang pinagtatabuyan.” Said Aly.
“Hay nakoo~ Di ka pa nasanay dyan sa Friendship nating yan. Kokonti na nga lang sa ngayon ang mga lalaking katulad ni Bryle, tapos ganyan mo pa tratuhin?” said Deny.
“Baket? Is it my fault kung na-inlove sya sa’kin?”
“Yun na nga eh! Ang malas-malas ni Bryle at sa’yo pa sya na-inlove! –Aly
“TAMA!” At talagang sinang-ayunan pa ni Deny!
“Whatever. Uwi na ‘ko.”
“GOODBYE, FRIENDSHIP NAMING BUANG!” sabay nilang sabi tapos tumawa ng malakas. Yung tipong naghahampasan silang dalawa. Tsh.
I glanced at my wrist watch. 6:30pm na, wala pa rin yung driver ko.
“Pare, ang ganda nung babae oh..” sabi nung lalaking mukhang manyak habang tinuturo ako sa dalawa nyang kasamang lalaki na mukhang manyak din.
Pasimple akong tumalikod at naglakad ng mabilis.
“Teka, Miss! Sa’n ka pupunta?”
And with that, I run as fast as I could.
Pero naabutan nila ako saka pinalibutan.
“Miss, ang bango-bango mo naman.” Sabi sa’kin nung lalaki habang inaamoy-amoy pa ‘ko.
YUCK! SO KADIRI!
Tinulak ko sya ng bonggang-bongga to the highest level of my power. Effective naman, kasi napa-upo sya sa ground.
Ngumiti sya ng mala-demonyo at sinabing, “Yan ang gusto ko sa mga babae. Palaban.” Tumayo sya ulit, tapos sinenyasan yung dalawang lalaki na hawakan ako.
Kaya ayun, hinawakan nila ako sa magkabilang braso.
“BITIWAN NYO NGA AKO!!”
Lalapit na sa’kin yung lalaki na tinulak ko kanina nang biglang,
“Di nyo ba sya narinig? Sabi nya, bitiwan nyo daw sya.”
“At sino ka naman, bata?”
“Si Bryle. Bakit?”
Naman, Bryle! Wag ka ngang mag-matapang dyan!
“Aba ang angas pala nito eh.”
Lumapit yung lalaki sakanya, tapos sinuntok sya ng ubod ng lakas. Natumba pa nga sya eh.
He stood up at gumanti ng suntok sa mga lalaki. Pero tumulong yung dalawang lalaki na kasama nito.
Sinimulan na nilang pagtulungan si Bryle.
Ano namang laban sakanila ni Bryle? Second year highschool pa lang sya, samantalang mga gurang na yung tatlong manyak.
Naiiyak ako sa mga nakikita ko.
Lumapitako sakanila at lumusot sa may maliit na gap na namamagitan sa tatlong manyak. Naka-higa na si Bryle sa sahig. Hinila ko yung braso nya, pero tinulak nya ‘ko at sinabing , “Umalis ka na.”
Lalo akong naiyak nung nakita ko kung pa’no sya pagtulungan ng walang sawa nung tatlo. Luckily, may mga pulis na naglilibot at nakita kami. Pinosasan nila yung tatlong manyak. Tinulungan pa nga ako nung pulis na itayo si Bryle.
Sinabit ko yung balikat nya sa braso ko. Ang dami nyang pasa at galos. May mga blood stains din sa uniform nya.
Biglang may nag-stop na kotse sa harapan namin.
“Ma’am, sorry po kung na-late po ako ng pagsundo sainyo, kasi po-----”
“I don’t need your excuses right now. Just help me with him.”
Tumango sya tapos sya na yung nagpasok kay Bryle sa loob ng passenger’s seat. I sat there too--beside him.
Uupo palang si manong sa driver’s seat, inutusan ko na sya na bumili ng yelo, para maagapan yung pagpasa sa magandang mukha ni Bryle.
Nabigla sya nung hawakan ko yung gilid ng labi nya. May pasa ito na may halong sugat.
Nararamdaman ko na naman na, any moment, papatak na naman yung luha ko.
Bigla ko nalang sya niyakap ng mahigpit. Ramdam ko na nagulat sya, kasi matagal bago nya ko niyakap pabalik.
“B-Bryle…. S-sorry. Sorry t-talaga. Sorry kasi kahit lagi kitang pinagtatabuyan, andyan ka pa rin at niligtas mo ‘ko. Ang sama-sama kong tao. Bryle, sorry…” I managed to say between my sobs.
Hinawakan nya ko sa magkabilang balikat , tapos dahan-dahan na iniharap sakanya.
He wiped my tears using his thumb, then got closer to me until his lips met mine.
Mga 5 seconds atang nag-dikit yung lips namin. Ewan ko kung anong pumasok sa kokote nya at bigla syang humiwalay.
Sinabunutan nya yung buhok nya. Anyare ? Dala ba yan ng pagkaka-bugbog sakanya?
“I’m s-sorry. Really. Kaya ko lang nagawa yun because of the atmosphere… and the emotions.. I’m so sorry. It’s just that, I don’t want to see you cry.” He said with his face redden and can’t look straight to my eyes. “Cozy, slap me, kick me, punch me-----”
“You’re so over-reacted.” I said
He looked at me puzzled.
I can’t explain, but I felt something on my stomach the way he kissed me.
“Y-you mean, di ka galit on what I have done?”
“It’s just a kiss…….my first kiss actually.”
“I’m really sorry.”
“No more apologies, okay?”
“Ow---kay.”
“You. Am I your first kiss too?” I don’t know, but that question just came out on my mouth.
“Yes.”
Ayan na naman ang mala-kiti-kiti sa stomach ko >.<
“Teka nga, ano’ng oras na, bakit di ka pa umuuwi?”
“Ah…ehhh.” He scratched the back of his head. “Bago kasi ako umuwi, I always make sure na naka-uwi ka ng safe na safe.”
Awwww…. Na-touch naman daw ako dun. Tama nga si Deny at Aly.
ANG BUANG KO! MUAHAHAHA~
Bryle’s POV
After mangyari nung accident, naging close na kami ni Cozy. As in super close. Masaya nga rin yung dalawa nyang kaibigan na si Aly at Deny para sa’kin eh.
Okay na ang lahat eh. Nararamdaman kong komportable na sya sa’kin. Pero isang araw, bigla nalang nya ‘kong iniwasan. T’wing lalapitan ko sya, lumalayo na agad sya.
Tinanong ko pa nga yung mga kaibigan nya kung bakit nya ko iniiwasan. Pero hindi din daw nila alam, kasi wala naman daw syang nasasabi. Natapos ang school year ng iniiwasan nya ‘ko.
Bakasyon ngayon at wala akong magawa sa bahay, kaya naisipan kong pumunta sa linear park kung sa’n kami madalas tumambay.
Pagkarating ko dun, nakita ko sya na pinagmamasdan ang pag-agos ng ilog, naka-arms folded sa ibabaw ng railings.
Lumapit ako sakanya ng hindi nya alam. “Bakit mo ba ‘ko iniiwasan?”
Napalingon sya sa’kin at halatang gulat na gulat na makita ako. “B-bakit naman kita iiwasan?” she asked me back and was about to leave, but I stopped her by grabbing her wrist.
“Cozy, mag-usap nga tayo ng maayos! Hindi ako tanga! May nagawa ba ‘kong mali para iwasan mo?”
“Wala.” Maikli nyang sagot.
“Wala naman pala eh! Bakit mo ‘ko iniiwasan kung ganun? Sagutin mo nga ako ng malaman ko! Hindi yung iiwasan mo nalang ako bigla-bigla nang hindi ko alam ang dahilan!”
“I love you, Bryle.”
“A-anong sabi mo?”
“I said, I love you!”
“Mahal mo ‘ko? Eh kung mahal mo ‘ko, bakit mo ko iniiwasan?”
“Mahal kita….. pero bata pa tayo at ayoko pang pumasok sa isang relationship, kaya iniiwasan kita. Akala ko kasi mawawala ‘tong nararamdaman kong ‘to kapag ginawa ko yun. Hindi pala.” She brushed away her tears using the back of her hand.
“Cozy, wala naman yun sa edad at panahon, diba? Besides, 3rd year highschool na tayo next year. We’re not that young.”
“Bryle, sabi nga nila, hindi daw dapat madaliin ang mga ganitong bagay.” She paused. “Pupunta kami ng parents ko sa states…. 2 years lang naman. Magti-third and fourth year ka ng wala ako….Bryle, marami tayong makikilala sa panahong yun.”
“Cozy, wala akong paki-alam kung may bago man akong makilala. Ikaw lang ang babaeng mahal at mamahalin ko.”
“Ha! Di rin natin masasabi yan. Wag kang magsalita ng tapos.”
Then silence appeard between us.
“Cozy, ang tagal ko ng nanliligaw sa’yo. Please, sagutin mo na ‘ko. Pwede naman ang long distance relationship, diba?” I said then held her hand, pero agad nya itong binawi.
“Bryle, alam kong hindi ako mature, pero alam ko din na immature ‘yang mga pinagsasasabi mo. Mahirap ang long distance relationship. Bata pa tayo. Marami pang mga bagay-bagay na pwedeng mangyari sa’tin. Malay mo, sa mga panahong nasa states ako, makilala mo ang babaeng mas mamahalin mo pa kaysa sa’kin.”
“Pero Cozy----”
“Ganito nalang, babalik rin naman ako after 2 years eh. Graduate na tayo nun ng highschool. Whatever happens, may boyfriend man ako or wala, may girlfriend ka man o wala, mag-meet pa rin tayo here. Same spot and same date. Again, bata pa tayo ngayon. Hindi pa tayo 100% sure sa mga nararamdaman natin. Puppy love lang ‘to. Pero kung after 2 years, kapag bumalik ako at mahal pa rin natin ang isa’t-isa…..
that’s not a puppy love anymore.
That’s what you called, TRUE LOVE.”
“What if mahal pa nga natin ang isa’t-isa after 2 years?”
“Well, I give my yes. Sasagutin na kita as my boyfriend. Kasi that time, di na tayo gaanong bata. Alam ko maikli lang ang 2 years, but for me, it’s enough to prove that we’re really meant to be. So, Deal?”
I nodded.
“Let’s see what will happen after 2 years.”
I nodded again and hugged her. She hugged me back.
“After 2 years, you will be mine. Always keep that on your mind. I Love You, Cozy.”
“I love you too, Bryle.” She said then I planted a kissed on her forehead.
After 2 years
This is the day. Same spot and same place.
I happily exited my condominium unit. Yes, I have a condo unit now. It’s my mom’s gift on my graduation. While my dad, is a brand new car. I graduated highschool as a valecdictorian.
Hindi ako nagka-girlfriend or na-inlove manlang sa ibang babae. Honestly, nagkaroon ako ng crushes, pero iba talaga ang tama ko kay Cozy.
*****
Almost 30 minutes na ‘kong nag-aantay dito sa park kung sa’n kami ulit magmi-meet, pero wala pa sya.
Dadating kaya sya?
Napalingon ako sa isang babaeng nakikipagtawanan sa lalaki.
At ang babaeng iyon, ay walang iba kundi si Cozy.
Lalon syang gumanda. 2 years lang kaming hindi nagkita, pero nag-mature na agad ng konti ang itsura nya. She’s now a perfect lady.
Napatigil sya sa kakatawa nung mapansin nya ako.
“B-Bryle…” sabi nya kaya pati yung lalaking naka-akbay sakanya ay napatingin din sa’kin.
Gwapo din yung naka-akbay sakanya.
Pero ASDFGH ! MAS GWAPO AKO SAKANYA!!
Tumalikod ako at naglakad papunta sa car park. Narinig kong tinawag ulit ako ni Cozy, pero hindi ko sya pinansin.
Maya-maya, bigla nalang may humatak sa braso ko at iniharap ako sakanya.
“Bryle, ano ka ba? Diba may usapan tayo na kahit ano’ng mangya----”
“Yeah. We have a deal na kahit ano’ng mangyari, may girlfriend man ako or wala, may boyfriend ka man o wala, magmi-meet pa rin tayo same spot, same place. Ayan na! Nag-meet na tayo! Pwede na ba ‘kong umalis?” pagalit kong sabi sakanya.
“Bryle, galit ka ba?”
Tss. Tinatanong pa ba yan?
“Hindi. Hindi ako galit! Ang tanga ko lang kasi eh. Sa simula palang, habol pa rin ako ng habol sa’yo kahit lagi mo ‘kong pinagtatabuyan. Ako tuloy ‘tong nasasaktan. Bakit kasi sa’yo pa ko na-inlove, edi san-----”
Di pa ko tapos sa pagsasalita, sinampal na nya ‘ko.
“So, pinagsisisihan mo na na-inlove ka sa’kin, ganun?”
“Sa tagal ko ba namang nag-antay sa’yo, tapos makikita ko nalang na may boyfriend ka na. Di mo alam kung ga’no kasakit para sa’kin yun.”
*SLAAAAP*
Sinampal nya ulit ako sa kabilang pisngi. Pero this time, mas masakit compare sa sampal nya kanina. Wala naman akong masamang sinabi, diba? Sinabi ko lang naman yung nararamdaman ko ngayon eh.
“KILABUTAN KA NGA SA MGA PINAGSASASABI MO!!! HINDI KO BOYFRIEND SI PAUL EVONE, NOH! PINSAN KO LANG SYA!!! PINSAN!!”
“It’s PINKY, CUZ! NOT PAUL EVONE, DUH ?” Biglang sulpot nung pinsan nya na akala ko kanina, boyfriend nya.
Pahiya ako dun ah ! Haha.
“Y-you mean, w-wala ka pa talagang boyfriend?”
“Meron na .”
I automatically looked down. Sa ganda ba naman nya ngayon, imposibleng hindi sya makahanap ng boyfriend.
Pero nagkaroon ako ng pag-asa nung sabihin nyang,
“At ikaw yun, Bryle. Diba nga, sabi ko sa’yo na if after 2 years at mahal pa rin natin ang isa’t-isa, I give my yes to you. Well, mahal pa rin kita hanggang ngayon. Okay, let’s just say…….
Mas lalo pa kitang minahal. At sa inasta mo kanina, napatunayan mo na mahal mo pa rin ako. So, girlfriend mo na ‘ko, Bryle” Naka-ngiti nyang sabi. “So, ano? Pinagsisisihan mo pa rin ba na na-inlove ka sa’kin?”
“Haha. Of course not! Sorry for what I’ve said. Naiinis lang talaga ako kasi akala ko hindi ka na magiging akin.”
“Haha. Baliw!” she said.
I chuckled, leaned forward, hugged her and said, “Sabi ko naman sa’yo eh. After 2 years, you will be mine.”
----E N D----
Author’s Note :
So alam nyo na kung pa’no naging sila? Hehe ^__^
Anyway, dun sa She’s my Karma , nag-break sila dun.
Kasi nga …….
Ah basta ! Ayokong i-kwento dito kasi ayokong masira ang happy ending ng storyang ito.
Basahin nyo nalang yung SMK .
Uulitin ko lang po, Hindi po sila ang main characters dun. Kundi ang poging-poging si Drake at cute na cute na si Flora ^o^
Written by: Genevieve // PekengKyoot
Ang storyang ito ay ang kwento ni Bryle at Cozy kung paano naging SILA. Sa mga hindi po nakakaalam, sila po yung nasa She’s My Karma, hindi nga lang sila yung pinaka-main characters.
“Friendship, pupunta dito si Bryle!” pasigaw na sabi ni Deny.
Wala pa kasi yung teacher namin kaya andito kami sa tapat ng pinto ng classroom nakatambay.
At ito namang si Deny, talagang binuksan pa ng bonggang-bongga yung pinto. Iwe-welcome daw nya ang pagdating ni Bryle. HALERR ?? Sayang kaya yung aircon! Atsaka, as if naman na first time pupunta dito nung Bryle na yun, eh halos araw-araw nga pumupunta dito sa classroom namin yun eh.
Anyway, I’m Cozy Smith. 14 years of age and sophomore highschool. Kasalukuyan kong tinatali ang buhok ko ng walang suklay-suklay. Ginulo-gulo ko pa yung buhok ko. So , maraming strands ng buhok ko ang nakalaylay na ngayon.
“Bakit mo naman ginanyan yung buhok mo, huh, friendship?” tanong naman ni Aly.
Si Deny at si Aly nga pala ang aking long-time-friendship. Haha.
“Ano pa ba? I made my hair messy lang naman.”
“What for?” –Deny
“Para ma-turn off sa’kin yang Bryle na yan.”
Binatukan naman ako nung dalawa. HangSaket ah!
“Alam mo, Friendship…. ANG BUANG MO! Ang swerte mo nga at sa’yo nagka-gusto ang campus hearthrob natin eh.”-Aly
“Yah. Yah. Eh sa ayoko pa magka-boyfriend eh! I’m too young for that kind of thing.”
“Eh pwede mo naman syang kaibiganin or what. Wag mo lang syang pinagtatabuyan. Kawawa naman yung tao.”-Aly
Sasagot na sana ako kaso nagsalita si Deny ng, “Here comes Bryle.”
Napa-irap nalang ako.
Lahat ng classmates kong babae including gays, halos maglaway na at himatayin na sa kilig dahil nakikita na naman nila si Bryle.
Fine! I admit it. Cool sya. As in SUPER COOL.
“Uhh….C-Cozy, for you.” He said handing me a bear.
I stared at it. Color pink na bear sya, tapos may hawak ito na red rose.
Tinulak naman ni Deny yung balikat and gave me a ‘take-it’ look.
So, I grabbed the bear. I glanced at Bryle who has a wide smile on his red lips, then looked at the bear again.
“Ayoko. It’s not color blue at all.” I said then gave the bear back to him. Naglakad ako palabas ng classroom and passed him.
“Ahm.. sorry. Kami na humihingi ng sorry dahil sa inasta ng Friendship namin. Ganyan talaga yan eh. Di tumatanggap ng gifts kapag hindi color blue.” Narinig ko pang sabi ni Aly.
Di ko na narinig kung ano man yung isasagot ni Bryle at wala akong pake dun.
Alam nyo, nakukulitan na talaga ako sa lalaking yun eh. Kahit anong pagtatabuyan ang gawin ko sakanya, parang wala lang sakanya. Di ba nya alam na lalo lang syang masasaktan sa ginagawa nya?
*****
“Grabe ka talaga, Friendship! Kawawa naman si Bryle. Lagi mo nalang pinagtatabuyan.” Said Aly.
“Hay nakoo~ Di ka pa nasanay dyan sa Friendship nating yan. Kokonti na nga lang sa ngayon ang mga lalaking katulad ni Bryle, tapos ganyan mo pa tratuhin?” said Deny.
“Baket? Is it my fault kung na-inlove sya sa’kin?”
“Yun na nga eh! Ang malas-malas ni Bryle at sa’yo pa sya na-inlove! –Aly
“TAMA!” At talagang sinang-ayunan pa ni Deny!
“Whatever. Uwi na ‘ko.”
“GOODBYE, FRIENDSHIP NAMING BUANG!” sabay nilang sabi tapos tumawa ng malakas. Yung tipong naghahampasan silang dalawa. Tsh.
I glanced at my wrist watch. 6:30pm na, wala pa rin yung driver ko.
“Pare, ang ganda nung babae oh..” sabi nung lalaking mukhang manyak habang tinuturo ako sa dalawa nyang kasamang lalaki na mukhang manyak din.
Pasimple akong tumalikod at naglakad ng mabilis.
“Teka, Miss! Sa’n ka pupunta?”
And with that, I run as fast as I could.
Pero naabutan nila ako saka pinalibutan.
“Miss, ang bango-bango mo naman.” Sabi sa’kin nung lalaki habang inaamoy-amoy pa ‘ko.
YUCK! SO KADIRI!
Tinulak ko sya ng bonggang-bongga to the highest level of my power. Effective naman, kasi napa-upo sya sa ground.
Ngumiti sya ng mala-demonyo at sinabing, “Yan ang gusto ko sa mga babae. Palaban.” Tumayo sya ulit, tapos sinenyasan yung dalawang lalaki na hawakan ako.
Kaya ayun, hinawakan nila ako sa magkabilang braso.
“BITIWAN NYO NGA AKO!!”
Lalapit na sa’kin yung lalaki na tinulak ko kanina nang biglang,
“Di nyo ba sya narinig? Sabi nya, bitiwan nyo daw sya.”
“At sino ka naman, bata?”
“Si Bryle. Bakit?”
Naman, Bryle! Wag ka ngang mag-matapang dyan!
“Aba ang angas pala nito eh.”
Lumapit yung lalaki sakanya, tapos sinuntok sya ng ubod ng lakas. Natumba pa nga sya eh.
He stood up at gumanti ng suntok sa mga lalaki. Pero tumulong yung dalawang lalaki na kasama nito.
Sinimulan na nilang pagtulungan si Bryle.
Ano namang laban sakanila ni Bryle? Second year highschool pa lang sya, samantalang mga gurang na yung tatlong manyak.
Naiiyak ako sa mga nakikita ko.
Lumapitako sakanila at lumusot sa may maliit na gap na namamagitan sa tatlong manyak. Naka-higa na si Bryle sa sahig. Hinila ko yung braso nya, pero tinulak nya ‘ko at sinabing , “Umalis ka na.”
Lalo akong naiyak nung nakita ko kung pa’no sya pagtulungan ng walang sawa nung tatlo. Luckily, may mga pulis na naglilibot at nakita kami. Pinosasan nila yung tatlong manyak. Tinulungan pa nga ako nung pulis na itayo si Bryle.
Sinabit ko yung balikat nya sa braso ko. Ang dami nyang pasa at galos. May mga blood stains din sa uniform nya.
Biglang may nag-stop na kotse sa harapan namin.
“Ma’am, sorry po kung na-late po ako ng pagsundo sainyo, kasi po-----”
“I don’t need your excuses right now. Just help me with him.”
Tumango sya tapos sya na yung nagpasok kay Bryle sa loob ng passenger’s seat. I sat there too--beside him.
Uupo palang si manong sa driver’s seat, inutusan ko na sya na bumili ng yelo, para maagapan yung pagpasa sa magandang mukha ni Bryle.
Nabigla sya nung hawakan ko yung gilid ng labi nya. May pasa ito na may halong sugat.
Nararamdaman ko na naman na, any moment, papatak na naman yung luha ko.
Bigla ko nalang sya niyakap ng mahigpit. Ramdam ko na nagulat sya, kasi matagal bago nya ko niyakap pabalik.
“B-Bryle…. S-sorry. Sorry t-talaga. Sorry kasi kahit lagi kitang pinagtatabuyan, andyan ka pa rin at niligtas mo ‘ko. Ang sama-sama kong tao. Bryle, sorry…” I managed to say between my sobs.
Hinawakan nya ko sa magkabilang balikat , tapos dahan-dahan na iniharap sakanya.
He wiped my tears using his thumb, then got closer to me until his lips met mine.
Mga 5 seconds atang nag-dikit yung lips namin. Ewan ko kung anong pumasok sa kokote nya at bigla syang humiwalay.
Sinabunutan nya yung buhok nya. Anyare ? Dala ba yan ng pagkaka-bugbog sakanya?
“I’m s-sorry. Really. Kaya ko lang nagawa yun because of the atmosphere… and the emotions.. I’m so sorry. It’s just that, I don’t want to see you cry.” He said with his face redden and can’t look straight to my eyes. “Cozy, slap me, kick me, punch me-----”
“You’re so over-reacted.” I said
He looked at me puzzled.
I can’t explain, but I felt something on my stomach the way he kissed me.
“Y-you mean, di ka galit on what I have done?”
“It’s just a kiss…….my first kiss actually.”
“I’m really sorry.”
“No more apologies, okay?”
“Ow---kay.”
“You. Am I your first kiss too?” I don’t know, but that question just came out on my mouth.
“Yes.”
Ayan na naman ang mala-kiti-kiti sa stomach ko >.<
“Teka nga, ano’ng oras na, bakit di ka pa umuuwi?”
“Ah…ehhh.” He scratched the back of his head. “Bago kasi ako umuwi, I always make sure na naka-uwi ka ng safe na safe.”
Awwww…. Na-touch naman daw ako dun. Tama nga si Deny at Aly.
ANG BUANG KO! MUAHAHAHA~
Bryle’s POV
After mangyari nung accident, naging close na kami ni Cozy. As in super close. Masaya nga rin yung dalawa nyang kaibigan na si Aly at Deny para sa’kin eh.
Okay na ang lahat eh. Nararamdaman kong komportable na sya sa’kin. Pero isang araw, bigla nalang nya ‘kong iniwasan. T’wing lalapitan ko sya, lumalayo na agad sya.
Tinanong ko pa nga yung mga kaibigan nya kung bakit nya ko iniiwasan. Pero hindi din daw nila alam, kasi wala naman daw syang nasasabi. Natapos ang school year ng iniiwasan nya ‘ko.
Bakasyon ngayon at wala akong magawa sa bahay, kaya naisipan kong pumunta sa linear park kung sa’n kami madalas tumambay.
Pagkarating ko dun, nakita ko sya na pinagmamasdan ang pag-agos ng ilog, naka-arms folded sa ibabaw ng railings.
Lumapit ako sakanya ng hindi nya alam. “Bakit mo ba ‘ko iniiwasan?”
Napalingon sya sa’kin at halatang gulat na gulat na makita ako. “B-bakit naman kita iiwasan?” she asked me back and was about to leave, but I stopped her by grabbing her wrist.
“Cozy, mag-usap nga tayo ng maayos! Hindi ako tanga! May nagawa ba ‘kong mali para iwasan mo?”
“Wala.” Maikli nyang sagot.
“Wala naman pala eh! Bakit mo ‘ko iniiwasan kung ganun? Sagutin mo nga ako ng malaman ko! Hindi yung iiwasan mo nalang ako bigla-bigla nang hindi ko alam ang dahilan!”
“I love you, Bryle.”
“A-anong sabi mo?”
“I said, I love you!”
“Mahal mo ‘ko? Eh kung mahal mo ‘ko, bakit mo ko iniiwasan?”
“Mahal kita….. pero bata pa tayo at ayoko pang pumasok sa isang relationship, kaya iniiwasan kita. Akala ko kasi mawawala ‘tong nararamdaman kong ‘to kapag ginawa ko yun. Hindi pala.” She brushed away her tears using the back of her hand.
“Cozy, wala naman yun sa edad at panahon, diba? Besides, 3rd year highschool na tayo next year. We’re not that young.”
“Bryle, sabi nga nila, hindi daw dapat madaliin ang mga ganitong bagay.” She paused. “Pupunta kami ng parents ko sa states…. 2 years lang naman. Magti-third and fourth year ka ng wala ako….Bryle, marami tayong makikilala sa panahong yun.”
“Cozy, wala akong paki-alam kung may bago man akong makilala. Ikaw lang ang babaeng mahal at mamahalin ko.”
“Ha! Di rin natin masasabi yan. Wag kang magsalita ng tapos.”
Then silence appeard between us.
“Cozy, ang tagal ko ng nanliligaw sa’yo. Please, sagutin mo na ‘ko. Pwede naman ang long distance relationship, diba?” I said then held her hand, pero agad nya itong binawi.
“Bryle, alam kong hindi ako mature, pero alam ko din na immature ‘yang mga pinagsasasabi mo. Mahirap ang long distance relationship. Bata pa tayo. Marami pang mga bagay-bagay na pwedeng mangyari sa’tin. Malay mo, sa mga panahong nasa states ako, makilala mo ang babaeng mas mamahalin mo pa kaysa sa’kin.”
“Pero Cozy----”
“Ganito nalang, babalik rin naman ako after 2 years eh. Graduate na tayo nun ng highschool. Whatever happens, may boyfriend man ako or wala, may girlfriend ka man o wala, mag-meet pa rin tayo here. Same spot and same date. Again, bata pa tayo ngayon. Hindi pa tayo 100% sure sa mga nararamdaman natin. Puppy love lang ‘to. Pero kung after 2 years, kapag bumalik ako at mahal pa rin natin ang isa’t-isa…..
that’s not a puppy love anymore.
That’s what you called, TRUE LOVE.”
“What if mahal pa nga natin ang isa’t-isa after 2 years?”
“Well, I give my yes. Sasagutin na kita as my boyfriend. Kasi that time, di na tayo gaanong bata. Alam ko maikli lang ang 2 years, but for me, it’s enough to prove that we’re really meant to be. So, Deal?”
I nodded.
“Let’s see what will happen after 2 years.”
I nodded again and hugged her. She hugged me back.
“After 2 years, you will be mine. Always keep that on your mind. I Love You, Cozy.”
“I love you too, Bryle.” She said then I planted a kissed on her forehead.
After 2 years
This is the day. Same spot and same place.
I happily exited my condominium unit. Yes, I have a condo unit now. It’s my mom’s gift on my graduation. While my dad, is a brand new car. I graduated highschool as a valecdictorian.
Hindi ako nagka-girlfriend or na-inlove manlang sa ibang babae. Honestly, nagkaroon ako ng crushes, pero iba talaga ang tama ko kay Cozy.
*****
Almost 30 minutes na ‘kong nag-aantay dito sa park kung sa’n kami ulit magmi-meet, pero wala pa sya.
Dadating kaya sya?
Napalingon ako sa isang babaeng nakikipagtawanan sa lalaki.
At ang babaeng iyon, ay walang iba kundi si Cozy.
Lalon syang gumanda. 2 years lang kaming hindi nagkita, pero nag-mature na agad ng konti ang itsura nya. She’s now a perfect lady.
Napatigil sya sa kakatawa nung mapansin nya ako.
“B-Bryle…” sabi nya kaya pati yung lalaking naka-akbay sakanya ay napatingin din sa’kin.
Gwapo din yung naka-akbay sakanya.
Pero ASDFGH ! MAS GWAPO AKO SAKANYA!!
Tumalikod ako at naglakad papunta sa car park. Narinig kong tinawag ulit ako ni Cozy, pero hindi ko sya pinansin.
Maya-maya, bigla nalang may humatak sa braso ko at iniharap ako sakanya.
“Bryle, ano ka ba? Diba may usapan tayo na kahit ano’ng mangya----”
“Yeah. We have a deal na kahit ano’ng mangyari, may girlfriend man ako or wala, may boyfriend ka man o wala, magmi-meet pa rin tayo same spot, same place. Ayan na! Nag-meet na tayo! Pwede na ba ‘kong umalis?” pagalit kong sabi sakanya.
“Bryle, galit ka ba?”
Tss. Tinatanong pa ba yan?
“Hindi. Hindi ako galit! Ang tanga ko lang kasi eh. Sa simula palang, habol pa rin ako ng habol sa’yo kahit lagi mo ‘kong pinagtatabuyan. Ako tuloy ‘tong nasasaktan. Bakit kasi sa’yo pa ko na-inlove, edi san-----”
Di pa ko tapos sa pagsasalita, sinampal na nya ‘ko.
“So, pinagsisisihan mo na na-inlove ka sa’kin, ganun?”
“Sa tagal ko ba namang nag-antay sa’yo, tapos makikita ko nalang na may boyfriend ka na. Di mo alam kung ga’no kasakit para sa’kin yun.”
*SLAAAAP*
Sinampal nya ulit ako sa kabilang pisngi. Pero this time, mas masakit compare sa sampal nya kanina. Wala naman akong masamang sinabi, diba? Sinabi ko lang naman yung nararamdaman ko ngayon eh.
“KILABUTAN KA NGA SA MGA PINAGSASASABI MO!!! HINDI KO BOYFRIEND SI PAUL EVONE, NOH! PINSAN KO LANG SYA!!! PINSAN!!”
“It’s PINKY, CUZ! NOT PAUL EVONE, DUH ?” Biglang sulpot nung pinsan nya na akala ko kanina, boyfriend nya.
Pahiya ako dun ah ! Haha.
“Y-you mean, w-wala ka pa talagang boyfriend?”
“Meron na .”
I automatically looked down. Sa ganda ba naman nya ngayon, imposibleng hindi sya makahanap ng boyfriend.
Pero nagkaroon ako ng pag-asa nung sabihin nyang,
“At ikaw yun, Bryle. Diba nga, sabi ko sa’yo na if after 2 years at mahal pa rin natin ang isa’t-isa, I give my yes to you. Well, mahal pa rin kita hanggang ngayon. Okay, let’s just say…….
Mas lalo pa kitang minahal. At sa inasta mo kanina, napatunayan mo na mahal mo pa rin ako. So, girlfriend mo na ‘ko, Bryle” Naka-ngiti nyang sabi. “So, ano? Pinagsisisihan mo pa rin ba na na-inlove ka sa’kin?”
“Haha. Of course not! Sorry for what I’ve said. Naiinis lang talaga ako kasi akala ko hindi ka na magiging akin.”
“Haha. Baliw!” she said.
I chuckled, leaned forward, hugged her and said, “Sabi ko naman sa’yo eh. After 2 years, you will be mine.”
----E N D----
Author’s Note :
So alam nyo na kung pa’no naging sila? Hehe ^__^
Anyway, dun sa She’s my Karma , nag-break sila dun.
Kasi nga …….
Ah basta ! Ayokong i-kwento dito kasi ayokong masira ang happy ending ng storyang ito.
Basahin nyo nalang yung SMK .
Uulitin ko lang po, Hindi po sila ang main characters dun. Kundi ang poging-poging si Drake at cute na cute na si Flora ^o^
Copyright © 2013 by PekengKyoot stories
All Rights Reserved
No part of this pages maybe reproduced or transmitted in any form or by means, electronic or mechanical including photocopying, recording, or by any information storage and retrieval system without the permission written by the author, except where permitted by law.
Disclaimer: I don't own everything in this site (like graphics, etc.) except for my stories.